donderdag 16 februari 2017

Drie schelpen op een mooie winterdag


Tussen een paar minder mooie dagen net de goede dag uitkiezen om weer eens tussen de schelpen te koekeloeren. Het resultaat is minimaal een mooie wandeling in de natuur. Met als extra een kans weer wat aardigs te vinden, met een beetje geluk.
    3 februari jl. was ik weer op de Zandmotor, de grote zandsuppletie tussen Ter Heijde en Kijkduin. Schelpen gezocht, lopend vanuit de Kijkduinse kant. Raak was het ongeveer tussen de palen 109 en 110, in de eblijn. Behalve de vrij schaarse eierschelp (Gastrana fragilis), waar ik daar twee van vond, lagen er fris aangespoeld een stel kleine schelpjes. Daar zaten drie bijzondere tussen.
      Precies op tijd, de vloed kwam al weer op. De drie schelpjes geraapt die hier keurig naast elkaar op de foto staan.

Wat het zijn? Links een mantelschelp, het klepje. Hierover met enkele deskundigen in gesprek en helemaal zeker weten we het nog niet, zo corresponderend vanaf de foto. Het is een Flexopecten flexuosus of een Pseudamussium clavatum.
      Daarnaast op de foto een soort wenteltrap, een Epitonium greenlandicum. Rechts een bijzondere fuikhorensoort, een Nassarius aff. goreensis.

In Zeeland worden meer bijzondere fossiele schelpen gevonden dan in Midden en Noord-Nederland. Voor deze vindplaats, de Zuid-Hollandse kust, gaat het hier om (voorheen) zeldzame soorten. Met de recente zandsuppleties is het moeilijker te zeggen is hoe zeldzaam ze hier nog zijn. Misschien worden ze nog niet door elke schelpenzoeker herkend en zullen er in de loop van de tijd meer van gevonden worden. Het is dus een beetje pionieren, met de nodige verrassingen.
    Door de zandsuppleties zijn oudere lagen naar boven gebracht en op of voor de kust gestort. Het is dan dus niet alleen een zandsuppletie, maar ook een soortensuppletie. Ook zo verandert de wereld, mede vanwege de opwarming, de stijging van de zeespiegel en daaruit voortvloeiende maatregelen. Dat is natuurlijk niet alleen maar feest, maar voor de schelpenzoeker op zo’n winterdag wel aardig.

Een Epitonium greenlandicum had ik nog nooit gevonden, dat maakt het extra leuk. Een Flexopecten flexuosus heb ik in Nederland twee keer eerder gevonden, maar van dit exemplaar ben ik dus nog niet zeker. De Nassarius aff. goreensis vond ik enkele keren vaker op de Zandmotor, maar had wel hulp van anderen nodig om deze te determineren. Deze soort ontbreekt nog in de (meeste) gangbare Nederlandse schelpengidsen.