De drones vliegen binnenkort alle kanten op. Er is nu software om de besturing van drones op afstand over te nemen, volgens de berichten. Leuk voor de Taliban en hun vrienden. Een aanval afweren wordt dan vervangen door eentje de andere kant op? Je kon er op wachten. Natuurlijk zal de beveiligingsindustrie de nodige antwoorden vinden. Maar dat kost wat.
Wat steeds minder kost is een DDoS-aanval. Want je kunt de computers hiervoor gewoon huren naar het schijnt. Is dat geen service? Niet dat ik er verstand van heb, maar ook hier kon je op wachten. Sinds de microchip wordt alles kopieerbaar en varieerbaar. In een razend tempo en met grote gevolgen dwars door alle culturen en generaties heen. We staan hiermee aan het begin van een tijdperk, inclusief alle opborrelende gekkigheid en geweld.
Wat niet wegneemt dat er veel mooie kanten zitten aan de digitale wondere wereld. Probeer nog maar eens de weg kwijt te raken, dat wordt erg lastig. Alhoewel, de weg even vragen was vroeger ook leuk.
‘Veiligheid versus onveiligheid’ zal een van de grootste thema’s worden de komende tijd. Versterkt door de chaotische mondiale crisis en het nog steeds bijna ongebreidelde neoliberale kapitalisme.
En hier is werkgelegenheid. Sinds de inval van de Sovjet-Unie in Afghanistan, de mislukking hiervan en na de wat later volgende even domme pogingen van de VS aan dat land en Irak hun wil op te leggen, zijn de chaos en onveiligheid alleen maar toegenomen. In het Midden-Oosten heerst een soort ‘tachtigjarige oorlog’, een verschuiving van allerlei machten, krachten, culturen, religies en grenzen. Met nieuwe groepen die de onbeheersbaarheid alleen maar groter maken. Een olievlek van geweld, die één ding zeker maakt: iedereen zal een behoefte voelen aan meer veiligheid.
Het is geen mooie werkgelegenheid. Er zal, als er niet stevig gereguleerd wordt, een geweldige commerciële veiligheidsindustrie ontstaan. Inclusief corruptie en het overschrijden van alle fatsoenlijke grenzen om maar de o zo veilige producten aan de man te brengen en de winst te vergroten. Bovendien leidt dit alles af van andere, nog grotere problemen, zoals de opwarming en de klimaatcrisis.
Bij al die conflicten en de dreigende nog veel grotere wedloop in wapens en technologie is er, hoe moeilijk ook, uiteindelijk een oplossing. Praten, het gesprek weer op gang brengen, vreedzame massa-acties, solidariteit en vredesbewegingen die dat praten afdwingen.
Er zullen intermediairs nodig zijn die het onmogelijke gesprek weer mogelijk maken. Mensen die communiceren met kunde en lef. Veiligheid wordt een belangrijk deel van de economie. Maar de beweging om de onveiligheid op een sociale en niet paniekerige manier te bedwingen zal nu en voor altijd van onderen op moeten worden opgebouwd. Een andere aanpak is hooguit een deel van de oplossing.
