Het goede nieuws vandaag, de Verenigde Naties hebben met ruime meerderheid besloten dat de handel in conventionele wapens ietwat aan banden wordt gelegd. Amnesty International is blij, ik ook. Alle beetjes helpen, zo mogen we hopen. Met boevenstaten mag geen wapenhandel worden bedreven. De 154 landen die vóór het verdrag hebben gestemd zullen zichzelf wel geen boevenstaten vinden. Oké, daar zit wat in.
Maar het is wel een politieke beoordeling van wat correct is en wat niet, dus een beoordeling die blootstaat aan macht, belangen en machtsmanipulaties. Het was wel het Westen dat eerst het uiteenvallen van Joegoslavië leek toe te juichen en in ieder geval toestond, wat leidde tot een gewelddadig drama. Over Irak maar te zwijgen. Of zie het begin van de gewelddadigheden in Syrië. Werd wel alles op alles gezet die uitzichtloze weg te vermijden? Kofi Annan leek er nogal alleen voor te staan in zijn pogingen een vreedzame oplossing te vinden.
Het slechte nieuws, vorige week. De Verenigde Staten van Amerika vrezen een cyberaanval. Maar dit Amerika is enkele jaren geleden begonnen met een computeraanval op Iran en nu mag men niets terug doen? Hoeveel maatstaven spelen hier? De VS zijn begonnen met drones in te zetten, en zo leer je binnenkort op de technische school hoe ieder er zelf eentje kan maken. Vreemd nietwaar? De VS zijn begonnen met tal van wapens en inmengingen, en wijzen vervolgens op de risico’s als anderen dat ook gaan doen. De VS zijn tot nog toe de enige natie die ooit kernwapens hebben ingezet.
De VS scheppen precedent na precedent en heffen vervolgens het morele vingertje. Dit is geen vredespolitiek, maar een machtspolitiek. Moeten we daarom cynisch zijn over het wapenhandelsverdrag? Liever niet. Het is echter een stap waarna nog vele moeten volgen. Grootverdiener in wapenhandel Nederland zou voorop moeten lopen de wapenproductie te stoppen en zeker die handel. Leg het mandaat op dit vlak maar in de handen van de VN. In die richting moet we het zoeken.
De wereld is uiterst onveilig en internet staat nog maar in zijn kinderschoenen. Nu de werkgelegenheid in de productieve sector structureel terugloopt, lijkt er vooral nog veel werk aan de winkel in het beveiligen van onze veiligheid. Gaan we naar een economie van de onveiligheid? Bestaat de economie van de toekomst vooral in regels, handhaving, beveiligen, en ook dat allemaal nog een keer beveiligen?
Het is te hopen dat het verstand eerder doorbreekt en een heel andere economie op poten wordt gezet.
