woensdag 2 september 2020

Daar is ’tie dan weer, de Hoekige krab


Goneplax rhomboides, zijn naam, daar luistert hij naar. In gewoon Nederlands is dit de Hoekige krab. Wel bijzonder dat de biologie altijd gelijk namen paraat heeft en er steeds weer nieuwe, zelfs verbeterde, bij denkt.
      De Hoekige krab heette allang zo voordat hij op de Waddeneilanden werd gesignaleerd. En eerlijk gezegd, hoort die daar eigenlijk wel? Het is een exoot, uit warmere streken afkomstig.
      Hij maakt deel uit van een groter aantal soorten die vroeger het koude zeewater niet overleefden, maar het nu warmere water wel. Een verandering die stukje bij beetje gaat, maar juist door zo’n vrij opvallende krab makkelijker zichtbaar wordt.

Inderdaad is het één van de vele soorten die de natuur ‘verrijken’, soms echt verrijken, maar vaak lastige dilemma’s oproepen. Horen de exoten, die externe gasten niet hier? Ook niet wanneer de opwarming er rigoureus gewoon bij gaat horen, dus ook de dagorde en het leven bepaalt?
      Het zou een stuk makkelijker zijn wanneer er dan niet tegelijk zoveel dieren en planten, kortom zoveel soorten bedreigd zouden worden. Die ‘voorlopige onomkeerbaarheid’ is een drama, divers, omvattend, snel én massaal.

Over de Hoekige krab schreef ik eerder al even (in de blog van 23 januari jl.). Ik kan er niet veel meer aan toevoegen dan dat de Hoekige krab steeds verder oprukt op de Wadden, dat hij er voor mij tot nu toe heel onschadelijk uitziet (maar wie ben ik?) en dat hij een vrij opvallend merkteken is van de zich doorzettende (grote) opwarming. Jawel ‘De Grote Opwarming’, een drama waar velen liever maar niet veel verder over nadenken. Maar in realiteit Topprioriteit nummer 1 hoort het te zijn, ecologisch én menselijk gesproken.

Intussen had ik vóór onze jaarlijkse vakantie op Terschelling al gehoord dat de Hoekige krab aldaar nog steeds gevonden wordt, wellicht in toenemend aantal. Op het strand heb ik dus even goed opgelet of ik hem zag.
      Resultaat: in twee weken vijf keer. Zo te zien komen ze (vaak) levend aan land en worden dan in de vloedlijn algauw vertrapt, of sterven in ieder geval. Een krab ziet er misschien wel stoer uit, maar kan vrijwel niks in aangespoelde vorm. Vijf keer gezien dus dit mooie beest. Ik vond één levende en vier dode, wel ‘verse’ exemplaren.
    Goneplax rhomboides, hoekig ding, mooie krab. Je mag van de foto’s genieten, maar bedenk dat het een teken aan de wand, hier op het strand is.