Ik schreef het eerder in mijn blogs: de politieke strijd voor sociale rechtvaardigheid en mensenrechten en de inzet tegen de verslechtering van de biodiversiteit en het klimaat, vormen in wezen één strijd. Het ene heeft daarom ook geen prioriteit boven het andere. Het is één samenhangend geheel dat dus ook vraagt om één samenhangende aanpak op veel fronten.
In het blad ‘Vogels’ van Vogelbescherming Nederland, nummer 3 van 2020 staat een aan te bevelen stukje van Kees de Pater, op pag. 16, met als titel: ‘Alle crises zijn gelinkt aan onze omgang met de natuur’.
Dat stukje begint zo: ‘De coronacrisis, stikstofcrisis, plasticcrisis, vluchtelingencrisis, landbouwcrisis en natuurlijk de klimaat- en biodiversiteitscrisis. Je wordt er akelig van als je ze achter elkaar opdreunt. Al die crisis hebben een link met onze manier van leven en omgang met de natuur.’
Enzovoort, het interessante artikel werkt dit helder uit.
Al jaren lid van Vogelbescherming deed me dit artikel me goed om twee redenen. Het is – leuk of niet – bitter noodzakelijk niet weg te kijken van de sociale en politieke samenhang van de vele crisisverschijnselen. Een wereld vol met scherpe, momenteel zelfs sterk toenemende sociale en politieke tegenstellingen zal nooit een schone natuurlijke wereld zijn.
Politiek is misschien niet leuk, maar ‘het’ bestaat. En ‘het’ bemoeit zich me je. De inhoudelijke aspecten zijn dus belang, de samenhang hierin bepaalt dat wegkijken geen optie is.
Vogels observeren en verder bestuderen is prachtig, maar je kunt ook ontdekken je dat je soms ervoor de barricaden op moet.
De tweede reden hangt hiermee samen. In de geschiedenis van afgelopen jaren trokken milieu- en belangenverenigingen (enzovoort) lang niet altijd samen op. Een soort natuurlijke taakverdeling leek te zijn ontstaan. Bijvoorbeeld Milieudefensie voor de actie, Vogelbescherming voor de vogels, Waddenvereniging voor Noord-Nederland en de KNNV voor de veldstudie. Dat is gechargeerd natuurlijk, want voor een flink deel kom je bij deze en vergelijkbare clubs dezelfde mensen en samenhangende interesses tegen. Maar dat de milieubeweging(en) altijd tijdig één front vormt kun je ook niet zeggen.
Artikelen die de samenhang in beeld brengen kunnen de bewustwording vergroten en waar nodig de politieke inzet voor biodiversiteit en een beter, koeler klimaat versterken.
Voor een schone, veilige, leefbare wereld. Door informatie, door meedoen, door op gepaste momenten de noodklok te luiden en door de activiteiten breed te ondersteunen en te initiëren waar nodig.
Kortom, van belang is een breed georiënteerde organisatie, zonder de aandacht voor de specifieke kennis, wetenschap en voorstellen tot verbeteringen op te geven. Die zijn juist aan de orde, zoals momenteel met name de stikstofcrisis en de afnemende biodiversiteit leren. Met de neus op de feiten, doorzetten en de samenhang niet uit het oog verliezen.
Wil je het hele artikel van Kees de Pater lezen, dan kun je bij Vogelbescherming een proefnummer van ‘Vogels’ aanvragen. Het artikel staat in nummer 3 van dit jaar.
Zie https://www.vogelbescherming.nl/over-ons/tijdschriften
Rietzanger bij Onnen
