maandag 1 juni 2020

Hoog bezoek (van de Bonte Vliegenvanger)






Hoog bezoek (van de Bonte Vliegenvanger)

Half april en de eerste weken van mei vloog een niet alledaagse vogel door onze buurt. Je moet weten, dat is in de stad, Groningen, vrijwel in het centrum. In ons toch groene buurtje vliegt wel vaker wat, aangemoedigd door een flinke hoeveelheid nestkasten, drinkbakken en een voor de stad aardige partij bomen.
    Na een paar keer geroepen te hebben dat er nu toch wel een vreemde vogel meedeed met alle gevlieg van mezen, mussen en zwartkoppen was het een kwestie van beter kijken, even de tijd nemen. Het dier was namelijk niet schuw en als je het wist, zag je hem veel voorbijkomen, wat onrustig zoekend?
      Het blijkt de Bonte Vliegenvanger (Ficedula hypoleuca). Nog preciezer, het is een mannetje, want hij heeft een witte vlek boven zijn snavel en dat kenmerkt de Vliegenvanger-man. Een ring had hij trouwens ook, er schijnen veel geringde Bonte Vliegenvangers te zijn. Een goed onderzocht beest dus, de wetenschap op vleugels. Al heb ik deze ring niet kunnen aflezen.

In de dikke SOVON ‘Vogelatlas van Nederland’, bij vogelaars bekend en ook op internet te vinden, wordt deze Vliegenvanger – er bestaat ook een Grauwe Vliegenvanger (Muscicapa striata) – beschreven op pagina’s 510-511.
    De stad, Groningen, is zo ongeveer het grensgebied, de noordkant van de verspreiding van de Bonte Vliegenvanger. Zeldzaam is hij niet zozeer, maar wel leuk dat hij de stad aandoet. Hoog bezoek, kun je zeggen, als hij in de voortuin bij ons op een tak zit en even later geniet van het water uit de drinkbak achter.
    Zittend in de voortuin roept hij. Steeds. Op zoek naar een vrouwtje ongetwijfeld. Er is nog wel een niet bezette nestkast die hij meer dan eens inspecteert. Maar een vrouwtje hebben we niet gezien. Het schijnt dat die soms ook schaars zijn, omdat er mannen zijn die zich met één niet tevredenstellen en vrij dicht bij elkaar twee vrouwtjes onderhouden. Ten koste van andere mannen dus. ‘Onze’ Vliegenvanger was zo te zien flink zoekende. Op de rand van het door deze soort bezette gebied.
    Nu is hij alweer een poosje weg, naar andere parken, oprijlanen, tuinen of bossen. Hoort hij hier dus niet? Toch wel, eigenlijk is Groningen gewoon een dorp op de noordpunt van de groene Hondsrug. Daar past een Bonte Vliegenvanger wel bij. Al zien we dit exemplaar nu niet meer, gevlogen, dat is ’tie.




Informatie van SOVON vind je op: https://www.vogelatlas.nl/atlas/soorten/soort/13490