Wat zo mooi is aan de natuur is dat ook dicht bij huis zoveel te zien is. Je hoeft niet overal naar toe te vliegen, want dan mis je heel wat dat juist dichterbij te vinden is. Of het nu om vogels, planten of slakken gaat. Een keer, een paar jaar geleden, toen ik een paar schelpen van slakken uit mijn eigen tuin nader bekeek rolde uit het uitgedroogde hoorntje nog een aardig klein slakje van een soort die ik hier nog niet eerder gezien had. Bijna over het hoofd gezien.
Natuurlijk hoef je ook niet alles te willen zien. Maar dat je er ver weg voor moet gaan vliegen, wordt zo langzamerhand een ouderwetse gedachte.
Het geldt ook voor oude dingen. Wanneer ik op ons geliefde Schiermonnikoog ben en het strand afstruin let ik tegenwoordig niet alleen op schelpen, maar ook op wieren, krabben, oude botten enzovoort. Als je dat een paar keer grondig gedaan hebt, zie je daarna veel minder over het hoofd.
Oude botten zien er meestal pikzwart uit en moet je een poos in zoet water leggen om te ontzilten, als je ze wilt bewaren. Sommige worden dan lichter van kleur, die zijn doorgaans niet echt oud.
Maar een paar week geleden raapte ik bij Paal 14 op Schiermonnikoog een mooie zwarte wervel op, samen met een botje dat lichter van kleur was. Daarvan een foto gemaakt en een oordeel gevraagd aan bottenkenner Klaas Post, die onder meer verbonden is aan het Natuurhistorisch Museum te Rotterdam. Hij vertelde dat het botje is inderdaad zeer waarschijnlijk echt oud is, naar schatting tussen de 35.000 en 80.000 jaar. Het is een nekwervel (de 6 of 7de) van – zeer waarschijnlijk – een Zadelrob.
Prachtige vondst, denk ik dan, blij met deze informatie. Net 50 km. van huis, gewoon wandelen en wat goed opletten en je ziet of vindt weer wat interessants.
Mensen vragen me wel eens na een dagje Schier: ‘En als je nu niets vindt, ben je dan niet tevergeefs een dag op pad geweest?’ Dat is voor mij een wat vreemde vraag, het zoeken is toch al even leuk als het vinden? Je hebt aldus altijd een mooie wandeling. Korte of langere zwerftochten zijn nooit tevergeefs. Overal is wel wat te ontdekken.
De foto van de wervel van de Zadelrob hieronder bewijst het nog een keer. Een oud ding, met ook nog een heel mooie vorm eigenlijk.
