Vluchtelingen in de knel

Deze blog is beslist niet spectaculair of origineel. Een uitgekauwd onderwerp, zullen velen wellicht denken. Ik wil alleen maar zeggen dat midden in de coronacrisis het onderwerp ‘vluchtelingen’ óók centraal in de belangstelling moet staan, en vraagt om resoluut handelen en solidariteit. Zeker ook vanuit de politiek. Er wordt te veel wég gekeken.

Terwijl binnenkort weer op alle mogelijke manieren de schrikbarende concentratiekampen en uitmoorden van de joden door het Duitse fascisme in de Tweede Wereldoorlog herdacht worden, leven veel vluchtelingen, veel mensen, veel families in situaties die vergelijkbaar zijn.
    Vergelijkbaar? Mag je deze situaties van verschrikking wel met elkaar vergelijken? Je mag ze niet op één hoop gooien, en al helemaal niet vanuit een vergelijking ellende en onderdrukking relativeren, maar je kunt omstandigheden waarin mensen leven en sterven, en dat leven zelf, wél vergelijken. Zeker als alle informatie hierover openbaar en bekend is.

Als ik kijk naar het kamp Moria op Lesbos, naar Idlib, naar Gaza, waar de bewoners vluchteling in eigen land zijn, en naar andere landen, dan moet toch helder zijn dat middenin de coronacrisis juist mensen geholpen, gered en zorg moeten krijgen. Dat overheden en de EU zich extra moeten inspannen vluchtelingen naar een land te brengen waar ze veilig zijn, zorg krijgen en weer naar de toekomst moeten kunnen kijken.
    Je kunt hier veel invullen, doe dat maar, wacht niet op nog een keer uitleg over hetzelfde. Over dat wat glashelder behoort te zijn.

Gelukkig zijn er acties, al zijn ze met te weinig en te weinig vanuit overheden. De politiek kijkt te veel weg, onder meer uit angst voor het rechtse populisme. Maar er valt hier niets te relativeren. Initiatieven die helpen verdienen steun.
    Die acties, welke zijn dat dan? Deze blog is een appèl, iedereen kan dit invullen. Ik geef hieronder enkele organisaties en internetlinks. Gelukkig zijn er meer. Uiteraard is dit slechts een keuze uit de vormen van solidariteit, waar andere keuzes en accenten mogelijk zijn.

Momenteel gaan er veel stemmen op die zeggen dat na de coronacrisis de wereld zal (moeten) veranderen. Jawel, maar hoed je ervoor hier te lichtzinnig over te denken. De kans bestaat dat sommigen alleen naar het eigen hachje, zoals naar de eigen economische belangen (enzovoort) willen kijken. Stel daar als prioriteit tegenover: los het op, los het echt op, geen eenzijdige keuzes!
      Er kan meer gebeuren dan nu gebeurt, als de politieke wil er zou zijn. Solidariteit bestaat echter alleen als universeel beginsel, hoe zeer dat ook samenhangt met lokale initiatieven. Eigen belangen dienen is op zich niet verkeerd, maar dat wordt het wel als ze die van anderen onnodig schaden en er geweigerd wordt te kijken naar het grotere geheel. En dat gebeurt dus ook wanneer weg worden gekeken van het vluchtelingenvraagstuk.

Een echte verandering moet de problemen die bestaan en die groot zijn helpen aanpakken. Nu en morgen: laat de vluchtelingen niet in de kou staan. Help waar het incidenteel kan, verander waar het structureel moet.
    Vluchtelingen uit de knel. Een wereld zonder zoveel vluchtelingen, zelfs helemaal zonder vluchtelingen, dat moet het doel zijn. Dat komt niet vanzelf dichterbij, dat vraagt aandacht, politieke moed en actie. In alle tijden, dus ook in deze tijd, hoe complex het ook is.





Enkele initiatieven, directe hulp en achtergrondinformatie:

Stichting Vluchteling:
https://www.vluchteling.nl/nieuws/2020/4/coronaprojectenwereldwijd

Artsen zonder grenzen
https://www.artsenzondergrenzen.nl/

The Rights Forum
https://rightsforum.org/

Stichting Groningen-Jabalya
https://www.groningen-jabalya.com/