Zo werkt framen bijvoorbeeld (Nieuwsuur & de logica)

Meestal laat ik het nieuws wat bezinken en stel in deze weblogs iets aan de orde dat wat langere tijd meegaat. Hitsige reacties zijn er al genoeg. Maar gisteravond was er zo’n duidelijk voorbeeld van ‘framen’ voor tv, dat dit een mooi paradigma vormt voor wat framen is. Om te onthouden dus, niet de inhoud, maar het mechanisme.

Nieuwsuur presenteerde gisteren een schema met een overzicht van de stand van de politieke partijen, nam daarin globaal het regeringsstandpunt als ‘het midden’ en kwalificeerde vervolgens in een reeks ‘statements’ de meeste andere partijen als ‘vleugels’. Met vooruitlopend op de verkiezingen GroenLinks alvast wat in de richting van de kabinetspartijen geschoven. De rest waren ‘vleugels’.
      Vleugels, vleugels, wie stemt er nu op vleugels? Is een vleugel aantrekkelijk? Is dat hetzelfde als extreem? Als je dit maar genoeg roept wordt een partij vanzelf vleugellam. Zo worden principiële sociale partijen op één hoop gegooid met rechtse populisten. Aan de buitenkant. En als het CDA zich opeens weer zichzelf als ‘het ware midden’ benoemt schudt het hele zaakje mee? Dat staat echter beslist niet buiten kijf.

‘Het midden’ en ‘de vleugels’ hangen van het perspectief af dat je kiest. Dat moet je verantwoorden. Dat is niet zomaar de koers van het bestaande kabinet. Als het om sociale rechtvaardigheid gaat staan SP, GroenLinks en wellicht de PvdA pal in het midden. Als het om corruptie en ‘affaires’ gaat doet de VVD het vrij goed en dat typeert dan weer heel andere vleugels.
    Het gaat er niet om dat je iets niet links, rechts of het midden mag noemen, maar dat je niet zomaar vanuit één standpunt iets als ‘vleugel’ mag betitelen en dat vervolgens algemeen hanteren alsof dat heel wat zegt. Het is een redeneerfout, gemakzuchtig en politiek onethisch. Zo kunnen linkse partijen ook het midden vertegenwoordigen, maar niet in alle kwesties.
    Noem liever het beestje bij de naam. Nauwkeurig. Steeds maar roepen ‘de vleugels’, degradeert een partij naar de marge en beïnvloedt de kiezer. De herhaling van dezelfde woorden is een machtig politiek middel van de media. Herhaal er dus niet zomaar op los.

Leefde Aristoteles nog maar. Die was altijd op zoek naar het ware midden en wist dat je dit niet makkelijk kunt vinden. Volgens de Boeddha precies hetzelfde. Volgens Nieuwsuur niet, het is verkiezingstijd dus ‘we’ prutsen er vrolijk op los. Een beetje meer aandacht alsjeblieft.