Een zomerimpressie van de veelzijdige natuur van Terschelling. Een greep slechts, met een slak en verschillende vogels. Het is niet moeilijk in korte tijd op dit eiland veel te zien. Zie ook de leegte, het brede strand aan de westkant, de Noordsvaarder.
Zoveel leegte, is er echt wat te zien?
Beginnen met een slakkengang. Nabij de Noordsvaarder staat een appelboom, zo te zien zoals vaker gegroeid uit een weggegooid klokhuis. Op het blad een mij nog onbekende soort slak. Bert Jansen schreef een mooie Veldgids over slakken en mossels. Hem ga ik vragen welke soort het is, want ik zie hem nog niet in de gids staan. Bolle laatste winding, verder nogal vlak, groen en wat doorschijnend, geen kiel, geen afgetekende gekleurde randen, weinig windingen.
Als er een duidelijke uitslag is wordt die later toegevoegd. (Antwoord: zie onderaan.)
Veel vogels op het wad. Een geweldige plek is het restant van de kwelder bij Striep. Er ligt een initiatief om van deze kwelder een kunstwerk te maken. Denkend aan Mondriaan. Voor de natuur zou dan echter wel een onverantwoord risico worden genomen. Laat die vogels hier toch staan. Belangstelling genoeg, dat is nu goed in balans. Herstel van de kwelder is wellicht nodig, maar dit is geen plek voor wilde plannen.
Mondriaan? Houdt ’ie van al die nattigheid?
Bij die vele vogels op vorig plaatje staan ook Rosse Grutto’s (Limosa lapponica). Op het strand zie je ze vaak foeragerend.
Mooie vogel, in augustus massaal aanwezig.
Sommigen zien graag uit naar zeldzaamheden. Dan kijk je op www.waarneming.nl wat er zoal te zien valt de laatste dagen. Dat werkt op een eiland makkelijker dan op ‘de vaste wal’. En dus op naar De Kom bij West-Terschelling. Daar zwom inderdaad de Zwarte Zeekoet (Cepphus grylle). Hij schijnt dat al een geruime tijd te doen, sinds het voorjaar. Met dank aan de vogelaars die de waarnemingen dag in dag uit trouw melden.
Het verenkleed laat zien dat het een jong dier is.
Met nog meer hulp werd ook een de zeldzame Kortteenleeuwerik (Calandrella rufescens) in de Terschellingerpolder gezien. Enkele Schylger vogelaars waren ter plekke, op de plaats van de laatste waarneming. Ze wezen de vogel aan. Zeer zeldzaam en op een blaadje gepresenteerd. Nou ja, blaadje, eerder gras. Het kleine dier zat wat verscholen in het nogal hoge gras. Kortteen? Hij lijkt ook korte poten te hebben.
Is zeldzaam zijn wel zo leuk? Dit vogeltje dat wekenlang op ongeveer dezelfde plek vertoeft moet als hij vertrekt zijn soortgenoten maar terug zien te vinden. Zielige zeldzaamheid?
Zoals zo vaak is zeldzaamheid ook eenzaamheid.
Helemaal niet zo zeldzaam misschien maar altijd weer een aardige ontmoeting, is met de Bontbekplevier (Charadrius hiaticula). Bij de al genoemde kwelder, buitendijks dus, bij Striep lopen altijd heel wat Bontbekken.
En ze broeden op de Noordsvaarder, waar je ze ook makkelijk kunt zien.
En dit dan, is dat ook een Bontbekplevier? De vogel staat op de het Noordzeestrand, bij paal 8. Hij kijkt belangstellend, of misschien wel smekend om mee te mogen doen, naar een groepje Drietenen (Drieteenstrandloper, Calidris alba).
Steeds als mensen naderen, uitgelaten door hun hond, vliegen de Drietenen naar links en op zee weer naar rechts, de apart staande vogel vliegt direct naar rechts en met een bocht gaat hij dan steeds weer bij de Drietenen zitten. Nou ja, niet zitten maar druk wippend zonder te foerageren gaat hij ernaast staan. Mooi beest, nogal brede witte nek, waardoor ik het niet precies meer weet. Ik denk even aan een Kleine Plevier (Charadrius dubius), die eigenlijk bij zoetwater hoort en niet op het strand. Dat toch niet.
Per saldo houd ik het maar op een Bontbekplevier (tenzij het tegendeel blijkt). Maar hij viel wel op, afwijkend gedrag. En dat voor een soort die zich meestal niet zo opvallend gedraagt.
Levende vogels. Helaas zie je op het strand ook (meer dan) genoeg dode. Deze roofvogel lag bij paal 6.400 in de vloedlijn. Volledig afgekloven, misschien door de vissen of anders op strand door vooral de meeuwen.
De ene poot ligt er wat vreemd bij. Inderdaad heb ik de ring eraf gehaald om het stranden van deze vogel te melden bij het Vogeltrekstation Arnhem. (Zie het naschrift onderaan.)
Maar leven genoeg. Wat te denken van deze Groenpootruiter (Tringa nebularia) die eten zoekend en daarvoor rondjes dravend gecoacht lijkt te worden door de Zwarte Kraai (Corvus corone)? De Kraai gunt je wel wat.
Kraaien laten nog meer sporen na. Misschien zie je ze even niet, maar ze zijn onlangs op het strand geweest. Kijk maar in het zand.
Bronnen:
Bert Jansen, Veldgids slakken en mossels, KNNV Uitgeverij, Zeist 2015.
Verder enkele vogelgidsen en www.waarneming.nl
Wat Mondriaan betreft: dit jaar uitgebreid gepresenteerd in het Gemeentemuseum Den Haag. Gewoon vanaf CS buslijn 24, die stopt voor de deur.
Naschrift over de dode roofvogel hierboven: het Vogeltrekstation meldt dat deze 86 dagen eerder geringd werd in de buurt van Bentveld. Het was een Buizerd.
Naschrift over de slak: vanaf de foto blijkt een 100% zekere determinatie niet te geven. Je moet het dus maar doen met de foto, zonder verdere conclusie.
