Zeldzaam Schier
Schier is Schiermonnikoog. Schier betekent veel, zo betekent het ‘mooi’. Of ‘leuk’. Voordat de Schiere Monniken weer terugkeren op het eiland en straks iedereen weer denkt dat schier ‘grijs’ of zelfs ‘grauw’ betekent, is het zaak iets fleuriger voor alle eeuwigheid de zeldzaamheid en schoonheid van Schier in kleine trekken voor te stellen. Niet dikdoen, gewoon schier.
Schier betekent ‘bijna’, maar ook het tegendeel, dat het iets ‘zuivers’ is. Veelbetekenend woord dus, maar Schier is een zuiver eiland, duidelijk geen schiereiland. Al ontbreekt zó weer het perspectief van de wadloper, die vlak voor hij zijn doel bereikt misschien het beste van allemaal weet dat ‘bijna’ en ‘helemaal’ inderdaad schier is. Of Schier.
Zeldzaam plekje, met opmerkelijke verschijnselen. Even op Schier en wat was er weer veel te zien. Zeldzaam?
Je ziet niet zo vaak een strandplevier op de Nederlandse stranden. Op de Balg, de schier eindeloze zandvlakte met kleine duintjes, liepen deze plevieren. Het oneindige zand werd even concreet ingevuld door deze aardige vogels. Drie keer gezien. Zou helemaal mooi zijn als er jongen komen.
Nog zo’n niet alledaagse verschijning, de beflijster. In april moeten die op de Waddeneilanden te zien zijn, op weg naar Scandinavië. Maar zie je ze werkelijk? Op de westpunt van Schier zaten ze inderdaad in het struweel, een hele club.
En dan deze schelp. Snel opgeraapt, een hartschelp. Thuis maar even goed zien welke het is. Mooi groot en net van het strand deze ook maar even meegenomen naar het Schelpenmuseum Paal 14, waar ik toch even langs wilde gaan. Thijs de Boer, die dit mooie museum heeft opgezet, kijkt hem bijna mijn hand uit. Het is een zeldzame schelp, een grote hartschelp. Op het Nederlandse strand schier onmogelijk te vinden. Soms wel op de oostelijke wadden. Fossiel, waarschijnlijk uit de periode die Eemien genoemd wordt, zo’n 120.000 jaar geleden.
Acanthocardia aculeata, grote hartschelp
Schier, 30 april 2015, tussen palen 7 en 8, 65 X 62 mm
Allemaal schier zeldzaam. Toch maken de luchten van Schier de meeste indruk, het land, de oneindigheid, die altijd weer een ander beeld toont. Dat is een beetje vreemd, want je kunt dat zeldzaam noemen, maar die luchten zijn er steeds weer. Een bijzonder land, schier onmetelijk, maar altijd in de gaten gehouden door zijn eeuwige bewoners. Zoals door de kauw, deze schiere vogel.
