Pas was het Koningsdag. Iets nieuws. Tijd om er even vandoor te gaan. Aldus op Schiermonnikoog aanbeland was het spoelhorentijd. Onaangekondigd. Zoek je schelpen dan vind je soms een spoelhoren. Een fraai schelpje, niet heel zeldzaam, maar toch vind je er meestal hooguit één of twee.
Kennelijk had het onze koning al in de aanloop van zijn feestdag behaagd een mooi matig oostenwindje aan te zetten. Op het strand lagen er zoals dan wel vaker, allerlei fijn schelpengruis en hoorntjes. Daarin diverse spoelhoorntjes. Oude zwarte en meer verse, roze en bruin met een paar mooi gekleurd bandjes eroverheen. Aangespoelde spoelhorens.
De naam zegt het al, de spoelhoren heeft de vorm van een spoel. Voor wie niet meer weet wat dat is, bekijk de spoelhoren maar goed.
De spoelhoren leeft langs zandige kusten, vanaf iets beneden de laagwaterlijn tot diepten van zo’n tweehonderd meter. Het zijn actieve roofslakken die de zeebodem doorkruisen op zoek naar prooi, vooral wormen. Actieve roofslakken in een vriendelijk huisje. Maar dat weet de koning ook niet.
Spoelhoren (Acteon tornatilis)
Veel informatie over schelpen en het leven in de zee kun je vinden op www.anemoon.org
