Hoe zit het met de vooruitgang op de Wadden?

In het Waddengebied is veel ‘in principe verboden.’ Het is zo’n kwetsbaar gebied. Vanaf de jaren zestig streed de ‘Landelijke Vereniging tot behoud van de Waddenzee’ al tegen de vervuiling en andere bedreigingen. Bijvoorbeeld fel inzake de lozing van afvalwater van fabrieken en bedrijven. Dat gebeurde al 50 jaar geleden. Afvalwaterlozing werd in principe verboden, gerechtvaardigd vanuit veel nationaal en internationaal onderzoek, processen en acties. Ja ‘in principe’, het klinkt dapper, maar blijkt een rekbaar begrip.

Op de website van de Waddenvereniging van enkele dagen geleden lees ik dat er nog steeds veel afvalwater geloodst wordt, afkomstig van ‘bijna zestig’ bedrijven. Vervuild water. Uiteraard trekt de Waddenvereniging hiertegen ten strijde. De Unesco heeft het Waddengebied een natuurgebied van wereldallure genoemd. Maar de overheid trekt zich daar kennelijk weinig van aan. Dan duikt weer de formulering op van ‘het principe’. ‘In principe’ mag geen (vies) afvalwater geloosd worden. Maar het gebeurt.
    Eens temeer blijkt dat de regering natuur en wet aan haar laars lapt. Van goed prioriteiten stellen heeft men evenmin veel verstand. Wanneer iets principieel bepaald wordt dient dat prioriteit te zijn, en geen bijzaak. Er vallen hier prioriteiten te onderbouwen voor de politiek. Voor iets heel anders dan stiekem de aarde en de natuur te miskennen.