Portugal en de Trojka

Een poosje terug was ik in Spanje en Portugal. De crisis slaat er veel heviger toe, zonder wat dan ook in Nederland te willen bagatelliseren. De landen kennen respectievelijk zo’n 55 en 40 procent jeugdwerkloosheid. Alleen dat al is een doorslaggevende maatstaf.
    In Nederland willen sommigen de zuidelijke Europese landen wel kwijt, een mening die wat de crisis aangaat niets oplost. In Nederland richt men zich ook vaak liever tegen de graaiende bankiers. Op zich terecht, de inkomens zouden niet zo extreem mogen verschillen, daar bestaan immers weinig andere grondslagen voor dan machtsverschillen. Maar het aanpakken van hoge inkomens lost de crisis nog niet op. Bovendien is dit al gauw een rancuneuze insteek, een soort individualistische politiek. Zij hebben wat wij niet hebben.
    Ik geef toe slechts kort in Madrid en in Portugal geweest te zijn. Maar naar mijn stellige indruk wordt er in deze landen vaak veel waardiger en politieker gereageerd. Men richt zich op de Trojka, de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het IMF, en de rol van landen als Duitsland en Nederland in de Europese politiek. De Trojka is hier een begrip, een politieke notie.

Zich richten tegen de macht van de Trojka, is sterker dan zich richten tegen inkomens van bankiers. Het is politieker en het vraagt om meer analyse. In Madrid zag ik enkele demonstraties tegen de Trojka, de bezuinigingen en de corrupte macht in Spanje. Waardige demonstraties met politieke leuzen. Mensen op straat blijken geïnteresseerd, discussiëren mee, blijven staan. In Portugal was er 27 juni jl. een breed ondersteunde algemene staking. En de ober die ons bedient kan zo een aantal kengetallen van de crisis en belastingmaatregelen opnoemen. Feiten die ertoe doen.
    Zich niet richten tegen de corrupte personen alleen, maar op de structuur van de macht die leidt tot maatregelen die de zaak alleen maar verslechteren, en dat met waardigheid doen, dat is een actieve houding die respect afdwingt en navolging verdient.