Een beetje een hard kopje misschien. Liberalisme staat toch voor vrijheid? Maar zoals de oude socialisten wisten en het neoliberalisme nu bewijst, gaat het om vrijheid in een speciaal jasje. Dat jasje past echter niet iedereen en daarom wordt gewoon met dwang ieder er in gepropt. Al kost het je je eigen moraal of zelfs een goed bestaan.
Het neoliberale kabinet Rutte voert nu die dwang uit. Het is een keihard beleid, dat Rutte met zijn royale smakelijke lach ongenuanceerd doorvoert. Het oogt vriendelijk en rationeel, maar koerst puur op een ondernemersbelang dat lijkt op dat van de 19e eeuw. Leve de vrije markteconomie! Alle sectoren waar nog een beetje sociale rationaliteit bestaat moeten eraan geloven.
Ouderenzorg, tandarts, PGB, milieu, het maakt niet uit wat het is, er telt slechts een bekrompen idee van concurrentie en privatisering. Zelfs al concurreer je de hele samenleving ermee kapot, zoals blijkt uit de praktijk van het woekerkapitaal. Die praktijk is immers een voorname oorzaak van de diepe financiële en economische crisis. Woekerwinsten tot de hele boel door het ijs zakt, en jongeren geen huis meer kunnen krijgen. Maar de daders gaan vrijuit.
Deze week kregen de huisartsen van de Nederlandse Mededingingsautoriteit een boete van 7,7 miljoen op hun dak. Dit, omdat de Landelijke Huisartsenvereniging zo verstandig is om beleid te voeren. Dat vestigingsbeleid van huisartsen zou nu niet meer zijn toegestaan, want verstand is taboe, er moet worden geconcurreerd.
Hup, alle artsen naar de goudkust om een dikke boterham te verdienen. Vul je zakken zolang het kan. Arts in een dorp in de Achterhoek of in Sebaldeburen? Daar kies je toch niet voor?
Niet de zorg staat voorop, niet de ethiek van artsen, maar de concurrentie. Ook al gaat de samenleving er kapot aan en geven verzekeraars, en zeker de huisartsen zelf aan hoe dom een dergelijke concurrentie is. Bovendien, een verbod op samenwerken, absurder kan het niet.
Het wordt hoog tijd dat Rutte opstapt en de Mededingingsautoriteit wordt ontbonden. De kapitalistische samenleving slaagt er steeds minder in haar problemen te lossen. Onder het motto van concurrentie en betere prijzen is de realiteit dat steeds meer voorzieningen en diensten onbetaalbaar worden. Daarom hebben verstandige regulering en aansturing nu prioriteit. Zeker in de grote vragen rondom gezondheid, zorg, arbeid en duurzaamheid.
Dat sluit creatieve en vernieuwende initiatieven van jong en oud echt niet uit. Want welk verstandig mens is daar nu op tegen?
