N.B. Deze weblog is niet afgemaakt. Het is een begin, wat rommelig, maar wel een die laat zien wat voor feiten en raakvlakken daarvan meespelen. Voor de vraag ‘wat zijn de drijfveren?’ moet in ieder geval gekeken worden naar het ‘pik in!’ dit land nu het kan, nu het uit de handen gerukt kan worden van de verliezers. De norm is echter geen andere dan ‘alles mag’, laat de ander maar stikken, bruut en dom gedacht. De gedachtegang van de toekomstige verliezer. Een kwestie van tijd? Er komt veel op ons af, taakverdeling blijft een opgave.
‘Een aanzet’
Kun je als leek, als eenvoudige burger een goed oordeel vormen over de voortdurende bombardementen op Gaza? Een dergelijk oordeel en de argumenten ervoor, ontstaan als je bereid ben verschillende deeloordelen die ermee te geven zijn rustig in ogenschouw te nemen. Deeloordelen, de sterke en de zwakke. In de media worden vaak bepaalde aspecten uitvergroot terwijl een breder oordeel kan ontstaan wanneer de verschillende aspecten tegen elkaar of met elkaar worden afgewogen.
Ik denk dan aan aspecten van: natuur, religie. cultuur, sociale identiteit van relevante groepen, voorgeschiedenis, psychosociaal en ethisch, pedagogisch, democratisch, humanistisch, ‘landjepik’, beginsituatie, kennelijk beoogd einddoel, politieke stromingen en strijd, is de staatsontwikkeling die in het geding is kapitalistisch of socialistisch, militair of vreedzaam, de aarde: de grond in brede zin, schaarse grondstoffen voor heden en toekomst en ongetwijfeld meer. Veel meer, dat al werkend aan het daglicht zal treden. Het ene aspect roept al werkend de bredere blik op, al kost dit veel moeite voor de onderzoeker of leek. Komende jaren komt veel ‘nieuws’ op ‘ons’ af. De ‘lowtech’ en de ‘hightech’ ze vereisen veel mondiaal gedragen regulering. Tegelijk speelt dan op politiek niveau: wat moet en kan je doen met de nieuwverworven feiten én inzichten?
De media besteden terecht veel aandacht aan de huidige oorlogen. Bij te schrijven artikelen kan het hier gegeven lijstje, of een vergelijkbare tekst of artikel, als hulp functioneren. Ook kan een eigen mening, ook al hoeft die nog niet afgerond te zijn, als vruchtbare aanzet beproefd worden. Houd ‘ik’ voldoende rekening met prangende punten die anderen aandragen?
Als proef, kun je tijdig voorzien waar de aandacht naar uit gaat en hoe goed die onderbouwd is? Wat krijgt voldoende, opmerkelijke aandacht? En helpt dit zo mee een afgewogen conclusie te trekken? Opmerkelijk is de aandacht voor de grond. Eerder ontbrak dat punt vaak, verdween dat achter de direct zichtbare intenties van Israël, maar langzamerhand werd het beeld steeds meer dan dat het aanvallende land (ook) uit is op het volledig inlijven van het zojuist op de Palestijnen veroverd land. En dat is actueel heel relevant in deze tijd van mondiale veranderingen en het azen op grondstofrijke gebieden, en ook nog de bestaande en toekomstige schaarste van voedsel.
Wat krijgt minder aandacht? De grotere inbedding van de genoemde problematiek in de veranderingen van de mondiale kapitalistische ordening, de strijd om meer macht, de strijd om de grondstoffen, de strijd om behoud van identiteit, enzovoort. Er is veel meer gaande dan een lokaal conflict.
Zoals altijd zijn per punt de relevante 'tegenpunten' onmiskenbaar aanwezig en spelen deze een mogelijk doorslaggevende rol in de totale beoordeling. In het huidige conflict de harde actie van Hamas die de even harde tegenreactie afdwong, die beide – los van wraak als motief – vanuit humanitair en democratisch oogpunt onhoudbaar, sterker nog, beslist verwerpelijk zijn. Zowel de start als de onophoudelijke Israëlische bombardementen. Israël lijkt af te willen koersen op het direct inpikken van de Palestijnse grond. Wat is de drijfveer? Is verschroeide aarde het einddoel? Dat kan haast niet. Het land wordt heilig verklaard en vervolgens ingepikt. Wanneer niemand ‘hen’ tegenhoudt.
Waar is de volledigheid onzeker, dubieus? Er is in de media wel aandacht voor de directe humane kant, zoals interviews van mensen die net hun dierbare verloren hebben, maar overstijgt dit dat wel? Zulke brute niet te stuiten bombardementen, kan daar niet meer aandacht voor zijn? Woorden schieten tekort waar dit niet zo zou mogen zijn. Acties en aandacht voor de Palestijnse kant, zoals voor de voorgeschiedenis, zijn vrij beperkt, vermengd met gewenning en acceptatie van de kapitalistische context. En wat in Nederland in feite staatsomroep is, de NOS, spreekt nog steeds over Palestijnse terroristen, tegenover de Israëlische regering. Vooral dat laatste vraagt om reactie, het permanent bombarderen van een bevolkt land kan toch moeilijk anders worden gezien. Het is hard kritiek te uiten op Palestijnen die in het gevecht ongeoorloofde middelen gebruiken, maar die kritiek, of vergelijkbare, hoort niet alleen hen, maar zeker ook de Israëlische politiek te treffen.
Hier wordt slechts aangeduid wat veel meer afweging vergt, maar waar ook burgers niet mogen zwijgen. Goed onderzoek vergt een balans van bovengenoemde aandachtspunten en dat is veel meer dan een enkele beschouwing kan bieden. Geen onderzoek kan aan alle punten voldoen. Dat is echter nog geen reden tot zwijgen. Als veel argumenten een kant op wijzen moet die als mogelijkheid serieus worden genomen.
Veel wat wel zichtbaar is schreeuwt om aandacht en een ingrijpen – hoe risicovol ook – ook van de Verenigde Naties, om de bombardementen te stoppen.
Naast de concrete actiepunten wordt veel over de toekomst duidelijk. Bijvoorbeeld:
_ De komende tijd is reëel zeer risicovol, mede door de opwarming van de aarde,
_ Nieuwe ‘autonome’ wapens – denk aan drones, IA, etc. – schreeuwen om inperking en regulering ervan.
_ De houding van het grote kapitaal, en ook van meerdere staatshoofden versterken vorige vraag.
_ Voor democratische regulering voor op vrede gerichte acties geldt hetzelfde.
_ De zwakke positie van burgers van landen in oorlog verdient primaire aandacht.
_ (Massale) vredesacties verdienen steun en prioriteitstelling.
_ Democratische strijd om de aarde - de grond en het water – verdient veel aandacht.
Deze blog is duidelijk onaf. Er is veel werk aan de winkel. Zowel bij de multilaterale voorzieningen en de gerichte macht van de VN als organisatie, als bij de verschillende samenwerkende massa- en onderzoeksorganisaties, van alle landen. Veel werk, op alle schaalniveaus. Maar het is niet zo dat het resultaat van alle onderzoek afgewacht kan worden voor er actie wordt ondernomen. Het gaat om onderzoek met een rode stip voor de prioriteit, voor de actie tegen de oorlog.
STOP ALLE OORLOGEN en DE PRODUCTIE VAN WAPENS
Steun de vredesorganisaties en -initiatieven, zoals STOP Wapenhandel, PAX, Oxfam Novib, e.a.
