vrijdag 18 november 2011

Het kan wél!

Geweldloos verzet, heeft dat zin? Helpen sancties en druk van buiten? Had Libië bevrijd kunnen worden zonder de tienduizenden doden en alle ravage? Wat is de situatie toch uitzichtloos in Syrië. Wie kan er nog een goede uitweg zonder geweld verzinnen?
Als de toestand zo desolaat is, lijkt het alsof het niet anders kan dan naar de wapens te grijpen.

In Vietnam heeft de strijd zin gehad en bovendien tot veel bewustwording van jongeren overal ter wereld geleid. Maar is het huidige Vietnam werkelijk zo verschillend van hoe het er anders uit had gezien? Men kan het land socialistisch noemen, maar het is een moeizaam socialisme, minder ontwikkeld dan Ho Chi Minh zich had voorgesteld.
De weg naar vrede, sociale vooruitgang en duurzaamheid is lang.

Maar het kan wel! Wie had het voor mogelijk gehouden dat het vreedzame verzet van Aung San Suu Kyi ooit tot een vrij Birma zou leiden? Toch schijnt hier nu een werkelijke ommekeer plaats te vinden. Zelfs als die nog niet helemaal lukt is de situatie wezenlijk anders dan – zeg maar – vijf jaar geleden.

Engelengeduld, geweldloos verzet, kleine actie en massa-acties. Ze hebben zin. Verandering is mogelijk, het kán wel!